De lange regering van keizer Justinianus (r. 527-565) en zijn echtgenote Theodora geldt als een van de meest dynamische, spectaculaire periodes van de Late Oudheid. Tijdens de heerschappij van dit fameuze power couple werden grote delen van het West-Romeinse rijk heroverd, verrezen indrukwekkende bouwwerken als de Hagia Sophia in Constantinopel en werd het monumentale Corpus Iuris Civilis gepubliceerd. Het paar was zich zeer bewust van het belang van een goede reputatie. Van prachtige kunst en architectuur tot hofceremonieel, massabijeenkomsten, lofredes en wetgeving: geen middel bleef onbenut om het keizerlijke imago luister bij te zetten. Justinianus en Theodora bevonden zich daarbij op het snijvlak van eeuwenoude klassieke tradities en laatantieke (christelijke) innovaties die de opkomst van het Byzantijnse keizerschap inluidden. Tegelijkertijd zijn weinig heersers uit de Oudheid zozeer verguisd als juist dit tweetal. De Anecdota van de eigentijdse auteur Procopius biedt een fraai staaltje antipropaganda waarin Justinianus en Theodora in scandaleuze en zelfs demonische tinten worden afgeschilderd. Hoe verliep de beeldenstrijd rondom dit keizerlijke paar en wat kunnen we daarvan leren over laatantieke propaganda?
Martijn Icks is universitair docent Oude Geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam en is gespecialiseerd in de politieke cultuur en machtsrepresentatie van de Romeinse keizertijd. Hij is de auteur van The Crimes of Elagabalus (2011) en co-editor van Character Assaassination throughout the Ages (2014) en het Routledge Handbook of Character Assassination and Reputation Management (2020). Zijn huidige onderzoek spitst zich toe op de zichtbaarheid en toegankelijkheid van keizerlijke macht, met name in de late oudheid.
De lezing zal online plaatsvinden om 20.00 uur op donderdag 17 maart 2022. Aanmelden kan hier. Houd onze website en sociale media in de gaten voor updates en de website van de Week van de Klassieken.
Hoe zag Cleopatra er nou echt uit? Wat was het immigratiebeleid van het Romeinse Rijk en wat voor gevolgen had het? Hoe keek Aristoteles tegen slavernij aan? Dit soort vragen houdt de gemoederen nog altijd bezig en illustreert hoezeer de moderne mens zich aan de Oudheid spiegelt of zich er juist tegen afzet. De wijze waarop er nu in Nederland over diversiteit en etniciteit wordt gesproken, verschilt scherp van de concepten die in het oude Egypte, Perzië of Griekenland werden gehanteerd. Maar ook in de Oudheid werden huidskleur en andere etnische kenmerken natuurlijk opgemerkt en becommentarieerd, in positieve en negatieve zin.
Woensdag 9 maart 2022 | 20.00 uur | fysieke bijeenkomst in, evenals een livestream vanuit, het Rijksmuseum van Oudheden, Leiden, gratis deelname
Naar aanleiding van het thema van de Week van de Klassieken 2021, ‘De inclusieve oudheid’, heeft de Zenobiareeksredactie van de Stichting Zenobia het initiatief genomen om een bundel samen te stellen. Nu, een jaar later, presenteren we het resultaat: De huid van Cleopatra: Etniciteit en diversiteit in oudheidstudies (Zenobiareeks 9). De vijftien auteurs van de bundel onderzoeken drie verschillende maar onderling verweven vragen rondom de Oudheid en etniciteit. Hoe werd er in de Oudheid tegen huidskleur en etnische kenmerken aangekeken? En, hoe hebben door de eeuwen heen de bestudering van de (‘Klassieke’) Oudheid en eurocentrische ideologie en politiek elkaar wederzijds beïnvloed? Tot slot, hoe kunnen oudheidstudies, zowel wat betreft beschikbare kennis als het vakgebied, anno nu breder toegankelijk worden gemaakt?
Bij de presentatie zal de schrijfster Simone Atangana Bekono (Confrontaties, Hoe de eerste vonken zichtbaar waren) in gesprek gaan over de rol van de klassieke oudheid in haar werk met een van de auteurs van de bunden, Maarten De Pourcq. Verder zullen de volgende auteurs een vijf-minuten-presentatie geven over hun hoofdstuk: Daniel Soliman over de steeds veranderende perceptie van de huidskleur van de oude Egyptenaren, Miko Flohr over de verwevenheid van het Nederlandse koloniale verleden met de Klassieke Oudheid, Evelien Bracke over het aanbieden van oud-Griekse mythen en taal aan kinderen uit kansarme gezinnen in het basisonderwijs en Kurano Bigiman over de eerste gymnasiumafdeling in Amsterdam-Zuidoost. De avond zal worden ingeleid en gepresenteerd door de redacteuren van de bundel, Emma Huig, Inger Kuin en Mirte Liebregts. Na afloop is er een signeersessie en gelegenheid om auteurs te ontmoeten.
Het symposium zal plaatsvinden op 9 maart 2022, om 20 uur in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden, als opmaat naar de Week van de Klassieken 2022 die een dag later begint. Het symposium zal gratis fysiek bij te wonen zijn, en zal te volgen zijn via een livestream. Aanmelden voor het fysiek bijwonen en de livestream kan hier. Houd onze website in de gaten en de website van de Week van de Klassieken.
We zijn blij dat Dorien Slotman, promovenda aan de Universiteit van Gent en winnaar van de Zenobia Reisbeurs, afgelopen september eindelijk haar onderzoeksreis naar West-Turkije kon maken. De reis stond oorspronkelijk gepland voor mei 2020, maar deze kon niet doorgaan vanwege de coronacrisis. Dorien: “Afgelopen september heb ik, mede dankzij de beurs die ik van Zenobia ontving, een rondreis kunnen maken langs verschillende antieke steden aan de westkust van Turkije. Dit heb ik gedaan in het kader van mijn promotieonderzoek, dat zich richt op Hellenistische marktgebouwen. Dit is een groep monumentale gebouwen, vaak bestaand uit meerdere verdiepingen, gevonden op verschillende archeologische sites in westelijk en zuidwestelijk Klein-Azië. De meeste van deze gebouwen worden gedateerd in de Hellenistische periode. Ze staan vaak aan de agora van de stad en zijn door historici en archeologen over het algemeen in verband gebracht met de verkoop en opslag van goederen: een “markt”-functie dus. Hier is echter niet zoveel concreet bewijs voor, dus mijn onderzoek heeft als doel om deze gebouwen opnieuw in kaart te brengen en na te gaan waarom deze gebouwen gebouwd werden en waar ze voor gebruikt werden.
Het doel van de reis was om zoveel mogelijk van deze gebouwen met eigen ogen te bekijken en daarmee mee meer inzicht te krijgen in hun structuur. Ook hoopte ik opheldering te krijgen met betrekking tot enkele fysieke aspecten van deze gebouwen die onduidelijk waren in de literatuur. Op woensdag 8 september kwam ik ’s avonds aan op het vliegveld van Izmir. Daar heb ik een auto gehuurd en ben vervolgens naar een hotel in de buurt gereden. De volgende dag stond de eerste site op het programma: Aigai. Het marktgebouw hier is behoorlijk goed bewaard en de buitenmuur staat nog tot twee verdiepingen overeind (zie foto 1).
Foto 1: Het marktgebouw in Aigai (foto: Dorien Slotman)
Eind van de middag reed ik door naar Assos, een rit van meer dan drie uur. Hier bezocht ik op vrijdag de site met het marktgebouw, waarna de trip zich verder zette naar de stad Bergama. Dit is de stad onderaan de akropolis van Pergamon, de site die ik de volgende dag, zaterdag, wilde bezoeken. In Pergamon wordt al sinds eind 19e eeuw opgegraven en er is dan ook enorm veel te zien. Voor mijn onderzoek waren vooral de bovenste en de onderste agora’s interessant, alsook het theaterterras (zie foto 2), het Demeterheiligdom en het gymnasium. Op de site van Pergamon heb ik dan ook een lange dag doorgebracht en ik was gelukkig net voor zonsondergang klaar met mijn bezoek.
Foto 2: Het theaterterras in Pergamon (foto: Dorien Slotman)
Op zondag ben ik doorgereden naar een hotel in de buurt van Aydın, wat mijn uitvalsbasis werd voor de laatste drie sites die ik wilde bezoeken: Alinda, Alabanda en Herakleia aan de Latmos. Met name het gebouw in Alinda (zie foto 3) is zeer goed bewaard en nog steeds enorm indrukwekkend.
Foto 3: Het marktgebouw in Alinda (foto: Dorien Slotman)
Het marktgebouw in Alabanda is deels opgegraven, maar veel blijft nog onduidelijk met betrekking tot de structuur. Juist daarom was het heel nuttig om de restanten zelf te bekijken. Herakleia ligt aan een groot meer en deze site is deels overbouwd door het moderne dorp. Dit levert grappige situaties op: de restanten van het bouleuterion van de antieke stad liggen midden tussen de woonhuizen en ik moest via een hekje door iemands tuin om er te geraken. De avond van mijn bezoek aan Herakleia ben ik teruggereden naar Izmir, waar ik de volgende dag alweer vroeg mijn vlucht terug naar Brussel pakte. Al met al heeft deze reis mij enorm geholpen bij mijn onderzoek. Ik wil Stichting Zenobia hartelijk bedanken voor de financiële ondersteuning.”
Op 25 januari zal Prof. dr. Daniëlle Slootjes (Universiteit van Amsterdam) de Zevende Zenobialezing verzorgen in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. In deze lezing bespreekt zij hoe ons denken over verschillende soorten grenzen in de antieke wereld ons zowel vooruit heeft geholpen als in de weg staat in het begrijpen van oude beschavingen. De lezing zal via een livestream te volgen zijn.
Dinsdag 25 januari 2022 |19.30-21.00 uur | livestream vanuit het Rijksmuseum van Oudheden | gratis deelname
Onze moderne geschiedschrijving van de volken en gemeenschappen rondom de Middellandse Zee in de Oudheid wordt gekenmerkt door het gebruik van verschillende soorten ‘grenzen’, die al dan niet in de Oudheid zelf ook werden gebruikt. Dat begint bijvoorbeeld al met onze traditionele chronologische indeling in periodes, van het Oude Nabije Oosten, Griekenland, de hellenistische wereld tot en met het Romeinse en Byzantijnse rijk. Geografische en fysieke grenzen helpen ons om verschillende politiek afgebakende territoria weer te geven op lokaal, regionaal, provinciaal of zelfs rijksniveau. Categorisatie van mensen aan de hand van sociale klassen, gender, of status leggen de sociale structuren van de verschillende samenlevingen bloot.
Kortom, ‘grenzen’ zijn overal. Grenzen geven ons houvast in het kijken naar het verleden en heden. Grenzen zijn inclusief en exclusief tegelijkertijd. Hoewel het gebruik van het concept ‘grenzen’ in de historische analyses van de Oudheid vaak wordt gebruikt om die wereld voor ons te verhelderen, belemmert het concept ons tegelijkertijd. Deze lezing laat zien op welke wijze het gebruik van grenzen, met name die tussen Oost en West, onze inzichten in de antieke wereld niet alleen heeft verscherpt, maar tegelijkertijd ook blind heeft gemaakt voor een historische realiteit waarin deze tweedeling niet of nauwelijks bestond.
Voorafgaand aan de Zenobialezing zal het achtste deel uit de Zenobiareeks gepresenteerd worden: Xerxes’ droom: De lange schaduw van zijn Griekse veldtocht, geredigeerd door Mathieu de Bakker en Janric van Rookhuijzen.
Kamāl ud-Dīn Behzād, “Yusef vlucht voor Zuleykha”, 1488, Herat, Afghanistan
De Perzische miniatuurschilder Kamāl ud-Dīn Behzād was actief in de stad Herat aan het begin van de zestiende eeuw, tijdens het eind van de Timurid- en begin van de Safavidperioden. Perzische miniaturen fungeerden als illustraties in boeken en albums. Ze werden gekenmerkt door de weergave van figuratieve scenes met heldere en felle kleuren. Deze traditie kwam met name in de vijftiende en zestiende eeuw tot bloei. Behzād vervaardigde dit miniatuur, genaamd “Yusef vlucht voor Zuleykha”, in 1488 als illustratie bij een versie van de Bustan van Sa’di. De afbeelding toont het gebruik van geometrische architectonische elementen, die typisch waren voor de Perzische stijl. Tegelijkertijd laat Behzād zijn individuele stijl zien door het gebruik van narratieve speelsheid.
In samenwerking met Annachiara Raia (Universiteit Leiden) en het Huis van Alle Talen (Openbare Bibliotheek Amsterdam) presenteert Stichting Zenobia: Het Zestiende ZenobiacongresJozef | يوسف | יוֹסֵף : Hoe een 3000 jaar oud verhaal de wereld over reisde.
Het Zenobiacongres zal dit jaar in het teken staan van Jozef, zoon van Jacob, wiens verhaal wordt gezien als een van de mooiste verhalen uit de Koran en het Oude Testament. Omdat het Jozefverhaal een belangrijk onderdeel is van zowel joods-christelijke als islamitische tradities, heeft het verhaal net als Jozef ook flinke afstanden afgelegd – in alle windrichtingen en ook door de tijd. Verschillende culturen in heden en verleden, van Oost-Java tot Marokko, hebben hierdoor elk hun eigen versie van het verhaal, in hun eigen taal, genre en medium. Hoewel al deze versies een andere nadruk hebben, bevatten zij steevast een aantal elementen, stukjes van een enorm mozaïek, die ook weer ergens anders opduiken. Het landschap van het Oude Nabije Oosten vormt hierbij een consistent geografisch referentiepunt, met als belangrijkste element het land Kanaän.
Op het Zestiende Zenobiacongres worden de mooiste stukjes van dit verhalenmozaïek geïllustreerd en gecontrasteerd. Je komt niet alleen meer te weten over het Bijbelse en Koranische Jozefverhaal, maar ook over Jozef in Perzische en Berberse literaire tradities en in die van de islamitische Swahilikust. Ook worden beelden van een Javaanse nachtelijke performance van het Jozefverhaal vertoond en kun je luisteren naar het beroemde Jozefgedicht van Mahmoud Darwish en de muzikale vertolking door Marcel Khalife. Experts ontrafelen hierbij de vraag hoe Jozef door verschillende culturen is toegeëigend en hoe zijn verhaal daarbij door de eeuwen heen van betekenis is veranderd. De dag wordt ten slotte luister bijgezet door storytelling performance!
Je kunt het programma fysiek of online bijwonen. Tickets voor fysieke plaatsen zijn verkrijgbaar via de website van de OBA: https://www.oba.nl/agenda/oosterdok/jozefhoeeen3000jaaroudverhaaldewereldoverreisde.html. Houd er rekening mee dat een coronatoegangsbewijs verplicht is. Op de website van de OBA kun je je ook aanmelden om de link van de livestream te ontvangen.
PROGRAMMA
Sessie 1
Moderator: Ewan Short 10:30-11:00 Inloop 11:00-11:10 Opening door dr. Annachiara Raia 11:10-11:15 Introductie sessie 1 11:15-11:40 Prof. Mieke Bal: “Samen pijn delen en daarvan leren. Een koranische versie van compassie” 11:40-12:05 Prof. Gabrielle van den Berg: “Jozef in de Perzische letteren en schilderkunst” 12:05-12:30 Q&A
LUNCHPAUZE (op eigen gelegenheid)
Sessie 2
Moderator: Prof. Clarissa Vierke 13:30-13:35 Introductie sessie 2 13:35-14:00 Prof. Ben Arps: “Jozef op Java: voordracht van zijn levensverhaal als ritueel en als erfgoed” (incl. videovertoning) 14:00-14:25 Dr. Annachiara Raia: “Hoe ‘het mooiste verhaal’ de Swahilikust bereikte” 14:25-14:45 Q&A 14:45-15:15 Raphael Rodan and Erik Sjøholm: “The Whistler of Dream: The Story of Joseph Reflected Through the Life of Raphael Rodan” (storytelling performance accompanied the singing of Erik Sjøholm)
PAUZE
Sessie 3
Moderator: dr. Josephine van den Bent 15:45-15:50 Introductie sessie 3 15:50-16:15 Prof. Harry Stroomer en drs. Mohamed Saadouni: “Het Jozefverhaal bij de Berbers van Noord-Afrika” (incl. geluidsfragment) 16:15-16:45 Dr. Robbert Woltering: “Mahmoud Darwish en Jozef: De Profeet Dichter, Dichter de Profeet” (incl. videovertoningen) 16:45-17:05 Q&A 17:05-17:15 Afsluiting
Benieuwd geworden naar de lezingen en de sprekers? Zie het programmaboekje voor meer informatie.
Voor de in 2020 voor het eerst uitgeloofde Zenobiabeurs heeft Stichting Zenobia maar liefst veertien aanvragen ontvangen. De Stichting was zeer verheugd zoveel enthousiasme, creativiteit en vindingrijkheid te ontwaren en voelde zich mede hierdoor ook gesterkt in de eerder genomen beslissing om de beurs tot zijn huidige staat om te vormen. Gezien het hoge aantal aanvragen heeft de jury besloten om de beurs te verdelen tussen twee projecten. De motivatie van de jury is uiteengezet in het juryrapport, dat u hier kunt lezen. De uiteindelijke gedeelde winnaars van de Zenobiabeurs zijn de volgende aanvragers en projecten:
Simon Mulder – Podcast: ‘O schoon en teder loof’ – de achtergrond van de roman Xerxes van Louis Couperus en de aria ‘Ombra mai fu’ uit Händels Serse.
Neil van der Linden – Festival en debat over Arabische mainstreamfilms met LHBTQ+ personages en thema’s.
We zien erg uit naar de uitkomst van de projecten en wensen de winnaars veel succes met de realisatie hiervan.
“De Huid van Cleopatra: Etniciteit en Diversiteit in Oudheidstudies”
Detail uit: Cleopatra, Alexandre Cabanel 1887
Diversiteit en inclusiviteit in oudheidstudies is een groot thema. Het is een discussie die zich grotendeels in de Engelstalige academie lijkt af te spelen, maar ook in Nederland neemt het onderzoek rondom deze thema’s toe. Met deze bundel, die deel zal uitmaken van de Zenobiareeks, beoogt de redactie dan ook om recente inzichten omtrent diversiteit in de oudheid en (gebrek aan) diversiteit in oudheidstudies voor een breder publiek te ontsluiten. De volgende drie thema’s zullen aan bod komen:
Hoe werd er in de oudheid tegen huidskleur en etnische kenmerken aangekeken? Wat zijn hiervoor de belangrijkste bronnen?
Op welke manieren is sinds de vroegmoderne tijd de “klassieke” oudheid ingezet ter promotie van een eurocentrisch wereldbeeld en hoe heeft, andersom, dit wereldbeeld de bestudering van de oudheid gevormd?
Hoe gaat het er aan toe in oudheidstudies anno nu en hoe kunnen zowel de kennis als het vakgebied breder toegankelijk worden?
Om het Nederlands publiek een divers beeld te kunnen geven, zullen uiteindelijke bijdragen 2.000-4.000 woorden bedragen. De redacteuren stellen een deel van de bundel samen op uitnodiging en een deel op basis van eigen voorstellen van auteurs. We nodigen u daarom uit, indien u op het thema van diversiteit en inclusiviteit in oudheidstudies actief bent en zou willen bijdragen aan deze bundel, om vóór 1 juni een voorstel (max. 250 woorden) en korte biografie (max. 50 woorden) naar redactie@stichtingzenobia.nl te sturen. Bij acceptatie zal de deadline van de volledige tekst 1 september 2021 zijn.
Kijk voor meer informatie over de Zenobiareeks, die wordt uitgegeven door Uitgeverij Verloren, hier.
Dit jaar in de Week van de Klassieken (8 t/m 18 april) organiseert Stichting Zenobia een panel-discussie over inclusiviteit en diversiteit in de wereld van de Klassieken. Met dr. Miko Flohr, Ruwan van der Iest en Rosa van Gool, onder leiding van dr. Inger Kuin.
Donderdag 15 april | 20.00 – 22.00 | livestream vanuit het Rijksmuseum van Oudheden | gratis deelname
Welke rol speelt de oudheid in hedendaagse politieke debatten over identiteit? Hoe beïnvloeden films en TV-series ons beeld van de oude Grieken en Romeinen? En hoe moeten we omgaan met de koloniale wortels van klassieke archeologie en oudheidstudies? Stichting Zenobia organiseert een paneldiscussie over etnisch-culturele diversiteit en oudheidstudies (binnen de academie en daarbuiten). De panel-leden zijn Ruwan van der Iest, assyrioloog, theoloog en promovendus aan de Rijksuniversiteit Groningen, Miko Flohr, oud-historicus en universitair docent aan de Universiteit Leiden, en Rosa van Gool, classica en correspondente Italië, Griekenland en de Balkan voor de Volkskrant. De discussie wordt ingeleid en gemodereerd door Inger Kuin, classica en universitair docent aan de University of Virginia. Na afloop van het panel is er gelegenheid tot vragen stellen.
U hoeft geen extra programma’s te downloaden of te installeren op uw computer. Na aanmelding ontvangt u een link, waarmee u via de browser op uw pc, laptop, tablet of smartphone de activiteit kunt volgen. De livestream is vanaf vijf minuten voor aanvang online.
Standbeeld van Medea op het Europaplein in Batumi, Georgië (foto: David Khmaladze)
Op 31 maart wordt de Zesde Zenobialezing online gegeven vanuit het Rijksmuseum van Oudheden. Prof. dr. Maarten de Pourcq (Radboud Universiteit Nijmegen) zal in zijn lezing vertellen over de mythische heldin Medea. In de Griekse mythologie komt zij uit een ‘barbaarse’ regio die nu onderdeel is van Georgië. Maar de relatie van de Georgiërs met hun beroemde heldin blijkt zeer complex te zijn.
Woensdag 31 maart | 20.00 – 21.00 | livestream vanuit het Rijksmuseum van Oudheden | gratis deelname
In de Griekse mythologie komt Medea uit het Oosten. Haar vader is koning in Colchis, aan de kust van de Zwarte Zee, een regio die vandaag onderdeel is van Georgië. In de vele beroemde versies van het Medeaverhaal, van Apollonius tot Pasolini, wordt die regio afgebeeld als een plek ver weg, als een rijk en spiritueel maar ook barbaars land. Tempeldansen, natuurgeneeskunde, mensenoffers, monsters, stralend goud. Dat Medea zich sinds de tragedie van Euripides genoodzaakt voelde om haar eigen kinderen te doden als revanche op haar Griekse man, helpt natuurlijk niet in deze oriëntaliserende beeldvorming: deed Medea dat niet omdat ze nu eenmaal een barbaarse was? Kon ze de Colchiër in zichzelf niet meer bedwingen?
De vraag wat men in Georgië vindt van deze mythische heldin die op hun bodem zou zijn opgegroeid, wordt zelden gesteld. Die relatie blijkt zeer complex. Opmerkelijk is wel dat Georgië in het afgelopen decennium als toeristische bestemming in de markt werd gezet met Medea als uithangbord. Zo worden in Nederland cultuurreizen naar Georgië gepromoot als een reis “naar het land van Medea”. Heel opmerkelijk, zeker gezien de moeizame Medeareceptie in de Georgische geschiedenis. Wie bedenkt dit en wat voor oudheidreceptie speelt hier?
Om dat te weten te komen moeten we zelf op reis naar Georgië. We gaan op zoek naar Medea in een land dat op zijn beurt zoekende is: naar wat voor land het wil zijn, voor wie het er wil zijn, welke verhalen daarbij horen en waar die verhalen vandaan (mogen) komen. Zoals wel vaker vandaag blijkt oudheidreceptie daarbij zeer controversieel. Welke rol is hier voor Medea weggelegd?
U hoeft geen extra programma’s te downloaden of te installeren op uw computer. Na aanmelding ontvangt u een link, waarmee u via de browser op uw pc, laptop, tablet of smartphone de activiteit kunt volgen. De livestream is vanaf een kwartier voor aanvang online.
Het jaar 2020 was op zijn zachtst gezegd een ongewoon jaar. Ook Stichting Zenobia heeft daar het hare van gemerkt: zo zagen we ons genoodzaakt het jaarlijkse, grote Zenobiacongres – dit jaar over Venetië – uit te stellen tot 2021. Gelukkig hebben we de rest van onze activiteiten digitaal kunnen voortzetten, en hebben we daar veel van u mogen verwelkomen. Ook in 2021 mag u weer veel van ons verwachten, steeds op verantwoorde en veilige wijze. 2021 zal het jaar worden van niet één, maar twee grote Zenobiacongressen: in februari of maart het uitgestelde 15e Zenobiacongres “Van de Lagune tot de Levant: Venetië en het Oosten” en op 30 oktober het 16e Zenobiacongres over de figuur Jozef/Yusuf in vele vormen door de eeuwen heen. Van de Bijbel en de Koran tot Thomas Mann, en van een Swahili 19e-eeuws gedicht afkomstig van de Keniaanse kust tot Rembrandt van Rijn. Hierbij zal Zenobia voor het eerst samenwerken met de Openbare Bibliotheek Amsterdam. Meer van onze activiteiten in 2021 vindt u hier.
Al met al kijken we met genoegen terug op het 2020. Het was het derde en laatste jaar van het vierde bestuur van Zenobia. In 2020 heeft het bestuur de doelstellingen van de stichting uitgebreid. Naast het bevorderen van wetenschappelijk onderzoek en het overbrengen van de laatste inzichten naar een groter publiek – die doelstelling kent u – wil stichting Zenobia tentoonstellingen en actueel werk van musici en kunstenaars een culturele en historische context geven, en verbreding en verdieping bieden bij actuele oost-westverhoudingen.
We verwelkomen een (gedeeltelijk) nieuw bestuur: Maurits de Leeuw (voorzitter), Michèle Meijer (secretaris), Sven Betjes (penningmeester), Emma Huig (commissaris intern), Tim Vroegindeweij (bestuurslid acquisitie) en Hilde Zwart (publiciteit). Daarmee nemen wij afscheid van onze bestuursleden die de afgelopen drie of zelfs zes jaar aan het roer hebben gestaan: Martje de Vries, Thomas Hart, Evelien Roels en Karin de Vries.
